Ciągnie mnie dzicz… nie ta z filmów- groźna, nieokiełznana i obca, ale ta prawdziwa, pierwotna, ta do której każdy z nas należy, głęboko w nas zakorzeniona. Las, który nie potrzebuje instrukcji, cisza, która nie męczy, tylko leczy . Ziemia pod stopami, która przypomina, że jeszcze żyjesz. To nie kaprys ani moda. To coś głębszego. Głos przodków? Instynkt? Biologiczna pamięć ciała , które wie, że jest stworzone do ruchu , oddechu, rytmu natury. Im bardziej oddalam się od tego co zwane osiągnięciem cywilizacyjnym, tym bliżej jestem siebie.
